Waar het allemaal mee begon..

Ik voelde het aan alles. Ze waren ongerust..

Natuurlijk had ik door dat ik anders was. Ik kon er tenslotte niet omheen. De onvoldoendes, de grapjes, het extra huiswerk en de vele pauzes waarin ik al mijn dictee fouten aan het overschrijven was. 

Waar andere soms ongelijk behandeld worden door kleur, geaardheid, sekse of een fysieke handicap, ervaarde ik een ongelijke behandeling door mijn leerstoornis. 

Als dyslect kon ik op het gebied van taal mijn klasgenoten niet bijhouden en ik merkte snel de onmacht van mijn omgeving. Sommige docenten deden hun uiterste best om mij te ondersteunen, maar de meeste van hen hadden mijn een label gegeven waar ik mijzelf niet in thuis voelde.

Door deze ervaring heb ik mij voor lange tijd weinig begrepen, onzeker en gefrustreerd gevoeld. Ik ervaarde een gebrek aan verbinding met anderen, maar vooral een gebrek aan verbinding met mijzelf. Want wie was ik zonder de labels die andere mij gegeven hadden? 

Gaandeweg ging ik naar therapie, leerde ik het verhaal dat mij gegeven was los te laten en maakte ik nieuwe communicatieve skills eigen. Een complete transformatie in mijn identiteit, die zorgde voor vele doorbraken. Ook in mijn carrière!

Ik werd coördinator van een team en besloot ik organisatiepsychologie te studeren. Ik leerde veel over de psyche van de mens, hoe mensen binnen een team functioneren en creëerde een eigen visie over leiderschap. Een die nu andere ondernemers helpt naar een lege agenda en hun helpt naar meer rust en vertrouwen binnen eigen aansturing!

Ineens zag ik hoe deze skills van meerwaarde zijn binnen bedrijven!